(Traduko de Bernard Legeay

kun la helpo de Marcel Redoulez kaj Georges Lagrange. Tiun version kantas Ĵak Yvart.)

La pluvombrelo

Plugevis sur la granda strato

Sen pluvombrel' vojiris ŝi.

Sed unu ja el kamarado

En la mateno ŝtelis mi

Helpe mi kuris, for la saĝo,

Al ŝi ŝirmilon montris mi.

Viŝante akvon el vizaĝo

Kun milda voĉ' konsentis ŝi.

Jen angul' sub ombrel'

Por angul' de ĉiel'

Ŝi similis, jes, al anĝelo,

Jen angul' de ĉiel'

Por angul' sub ombrel'

Perdis mi ne je l' ŝanĝ',

Kreĝel'!

Survoje, belis tiu bruo

Kiun aŭskultis ambaŭ ni

Fare de la nuba elfluo

Sur la ombrel', jen harmoni'!

Nu, ke senĉese ĉi diluvo

Jarcenton daŭri, ŝatus mi,

Ke ĉiam falu tiu pluvo,

Por ke ŝin ŝirme gardu mi.

Sed stulte, eĉ dum la pluvego

Iras la voj' al sia cel'

Ŝia por mi estis forvelko

De mia rev', de la fabel'

Ŝi dankis min kun korsincero

Kaj lasis min tuj sen permes',

Mi vidis ŝin kun korsufero

Forsveni en mia forges'.

(2) [noto de la tradukistoj: kreĝel' estas mallongigo de sakra anĝel'